A Study of the Nagorno-Karabakh Conflict from the Perspective of Nations' Self-Determination Right

Authors

Abstract

Karabakh is a region in Azerbaijan that was recognized as autonomous due to Armenian majority of residents in 1923(AD). Subsequently, Armenia captured a part of Azerbaijan's territory on the basis of its free interpretation of the right of nations to self-determination. Since then, despite numerous efforts by various states and institutions, the two sdies have not reached an agreement over this issue and by resorting to principles such as territorial integrity and self-determination, they maintain territorial claim. Nevertheless, the question that arises is that is Armenia with a free interpretation of self-determination rightful to blemish on the territorial integrity of Azerbaijan? In response, it can be assumed that because of the importance of territorial integrity principle in international law any violation of it is illegitimate while this principle is generally accepted in international law. Thus, the present analytical and descriptive article using documentary and library methods studied nations' self-determination right and territorial integrity principle, explicating the legitimacy or illegitimacy of Armenia's and Azerbaijan's adducing to relevant law regarding the Nagorno-Karabakh conflict. The conclusion this study made is that according to nations' principle of territorial integrity and the right to self-determination under international law, any action against it is illegitimate and Armenians living in Karabakh can have only provisions of international law such as the right to autonomy and the right to self-determination within the boundaries of Azerbaijan.
 
 
 

Keywords

References

ـ آقایی، بهمن (1376). فرهنگ حقوق بشر، تهران: انتشارات گنج دانش.
ـ ارفعی، عالیه (1371). «قضیه ناگورنو قره‌باغ»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال اول، شماره دوم.
ـ امیر احمدیان، بهرام (1378). «روند تحولات در بحران قره‌باغ»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شماره بیست وهشتم، زمستان.
ـ بهمنی قاجار، محمدعلی (1388). «چگونگی اعمال حق تعیین سرنوشت»، مجله اطلاعات سیاسی و اقتصادی، شماره دویست و شصت ویکم ودوم. خرداد و تیر.
ـ ترنبر، پاتریک (1379). حقوق بین‌الملل و حقوق اقلیت‌‌ها، ترجمه آزیتا شمشادی و علی‌‌اکبر آقایی، پژوهشکده مطالعات راهبردی.
ـ سرداری‌نیا، صمد (1384). قره‌باغ در گذر تاریخ، تبریز: انتشارات نداشمس.
ـ جی آرلن، مایکل (1361). سفر به آرارات، ترجمه پروانه ستاری، تهران: انتشارات آبی.
ـ حسین‌زاده، محمد (1389). حق تعیین سرنوشت، وبلاگ شخصی محمد حسین‌زاده، بخش دوم، اسفند.
ـ دیمیتری، فورمن (1371). «تحول منازعه قره‌باغ»، مجله مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال دوم، شماره چهارم.
ـ روزنامه ابرار، شماره 1673، 25/5/1373.
ـ سید فاطمی، سیدمحمد قاری (1382). «حق تعیین سرنوشت و مسأله نظارت بر انتخابات»، مجله مدرس علوم انسانی، شماره سی‌ویکم، زمستان.
ـ کارر، دانکوس (1361). امپراتوری گسسته، ترجمه غلامعلی سیار، تهران: انتشارات نشر نو.
ـ کولایی، الهه (1378). «ایران، ارمنستان و روسیه عوامل توسعه روابط»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شماره بیست و ششم، تابستان.
ـ کیوانفر، شهرام (1390). اعلامیه جهانی حقوق بشر، تهران: کندر.
ـ واحد ناوان، عارف (1381). «ناقوس جنگ در کشمیر قفقاز»، روزنامه همشهری، 24/5/1381.
ـ هرتزیک، ادموند (1375). «سیاست خارجی ارمنستان و جمهوری آذربایجان»، ترجمه پرستو
نعمت‌‌الهی، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال پنجم، شماره سیزدهم، بهار.
ـ هرتزیک، ادموند (1394). منشور ملل متحد، تهران: مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد.
ـ http://www.caspianstudies.com/article/karabakh.htm (1391/05/27)
ـ http://www.sedaghatnewws.ir.page/printablenewsـ11805.htm (1391/05/18)
ـ Maresca, John J (1994). Agony of indifference in nagorno karabakh.The Christian science monitor. jane 27.
ـ Mcwhinney, Edward (1960). declaration on the granting of independence to colonial countries and people.new work.14 dec .A/RES/1514 (×v).‌

Files

Share

How to cite

Statistics