بررسی روابط ایران و روم در سده یکم پیش از میلاد (با تأکید بر جنگ‌های مهردادی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته دکتری تاریخ ایران باستان گروه تاریخ دانشکده ادبیات دانشگاه تهران و مدرس دانشگاه.

2 عضو هیات علمی گروه تاریخ، دانشگاه باهنر کرمان

3 عضو هیات علمی گروه تاریخ، دانشگاه سیستان و بلوچستان

چکیده

نخستین ارتباط دیپلماتیک بین ایران و روم در نتیجه تلاقی منافع اشکانیان با روم در آسیای کوچک شکل گرفت. اتحاد مهرداد ششم (پونتی) با تیگران دوم (ارمنی) و دخالت آن‌ها در امور کاپادوکیه باعث شد پای روم به سرزمین­های آسیای کوچک باز شود. ورود رومی‌ها به این منطقه باعث به وجود آمدن چالشی در روابط ایران و روم شد که تا پایان اشکانیان ادامه پیدا کرد. ازاین‌رو هدف این پژوهش تبیین و بررسی روابط ایران و روم در دوران جنگ‌های مهردادی است. بررسی این مسئله با رویکرد توصیفی و تحلیل تاریخی بیانگر آن است که پس از مهرداد دوم و ظهور مدعیان سلطنت، شاهنشاهی اشکانی دچار ضعف و زوال شد. در چنین موقعیتی از طرفی، روم سعی در نفوذ در آسیای کوچک و قفقاز را داشت و از سوی دیگر تیگران دوم ابتدا از این فرصت برای حمله به قلمرو اشکانیان و توسعه نفوذ خود به سمت غرب و سوریه استفاده کرد و در ادامه از طریق اتحاد با مهرداد ششم با روم درگیر شد و اشکانیان با در پیش گرفتن سیاست موازنۀ منفی در قبال جنگ­های مهردادی، به فاصله اندکی توانستند دوباره پایگاه­های پیشین خود را در آسیای کوچک و قفقاز به دست آورند.
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigating the Relations Between Iran and Rome (Focusing on the Mithridatic Wars) in the 1st Century BC

نویسندگان [English]

  • Mohammad Maleki 1
  • Parviz Hossein Talaei 2
  • Alireza Soleimanzadeh 3
1 PhD in History of Ancient Iran, Department of History of University of Tehran & University Lecturer
2 Faculty Member, Department of History, Shahid Bahnor University of Kerman;
3 Faculty Member, Department of History; University of Sistan and Baluchestan
چکیده [English]

The first diplomatic relation between Iran and Rome came as a result of the confluence of Parthian interests with the Roman Republic in Anatolia. The alliance of Mehrdad VI (Pontic) with the Second Tigers (Armenian) and their involvement in the affairs of Cappadocia made Rome set foot in the Anatolian lands. In fact, the arrival of the Romans in this region created a challenge in the relations between Iran and Rome that continued until the end of the Parthian Empire. The present research thus aims to explicate and analyze the relation between Iran and Rome during the Mithridatic Wars. Historical description and analysis indicate that after the reign of Mehrdad II and the emergence of the claimants to the throne, the Parthian empire fell into decline. In such a situation, Rome, aware of the internal problems of the Parthians, attempted to infiltrate Asia Minor and the Caucasus, and on the other hand, the Second Tigers first used the opportunity to invade the Parthian territory to expand their influence westward and into Syria. He later fought with Rome through an alliance with Mehrdad VI. And the Parthians, by pursuing a policy of negative balance in the Mithridatic wars, could regain their former bases in Asia Minor and the Caucasus within a short time.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Iran
  • Rome
  • Second Tigers
  • Mehrdad VI
  • Mithridatic Wars

مراجع

  1. بیوار، ا. د. ه (1383). «تاریخ سیاسی ایران در دوره اشکانیان»، تاریخ ایران، گردآورنده احسان یارشاطر، ترجمه حسن انوشه، ج 3، قسمت اول، تهران: امیرکبیر.
  2. دیاکونوف، م. م. (1351). اشکانیان، ترجمۀ کریم کشاورز، تهران: پیام.
  3. شیپمان، کلاوس (1384). مبانیتاریخپارتیان، ترجمه هوشنگ صادقی، تهران: فرزان روز.
  4. ورستاندیک، آندره (1386). تاریخ امپراتوری اشکانیان، ترجمۀ محمود بهفروزی، تهران: جامی.
  5. ولسکی، یوزف (1383). شاهنشاهی اشکانی، ترجمه مرتضی ثاقب فر، تهران: ققنوس.Appian, (1958). Appian‟s Roman History, translated by Horace White, Loeb Classical Library: Cambridge, MA.
  6. Asdourian, P. (1911). Armenien und Rome, Venice.
  7. Assar, G. R. F. (2006). “A Revised Parthian Chronology of the Period 165-91 BC”, Electrum 11: 87-158.
  8. Badian, E. (2002). “Sulla‘s Cilician Command”, Athenaeum 37: 279-303.
  9. Biffi, N. (2002). II Medio Oriente di Strabone: Libro XVI della Geografia, Bari: Edipuglia.
  10. Bivar, A.D.H. (1983). “The Political History of Iran under the Arsacids”, in E. Yarshater (ed.), The Cambridge History of Iran. Vol. 3 (1): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods, Cambridge: Cambridge University Press: 21-99.
  11. Butcher, K. (2003). Roman Syria and the Near East, London: The British Museum Press.
  12. Chahin, M. (1987). The Kingdom of Armenia, London.
  13. Charlesworth, M. P. (1961). Trade Routes and Commerce of the Roman Empire.Cambridge: Cambridge University Press.
  14. College, M.A.R. (1967). The Parthians, London: Thames & Hudson.
  15. Comfort, A. M.(2008). Roads on the frontier between Rome and Persia: Euphratesia, Osrhoene and Mesopotamia from A.D. 363 to 602. PhD Thesis. Exeter: University of Exeter.
  16. Debevoise, N.C.(1938). A political history of Parthia, Chicago: University of Chicago Press.
  17. Dio Cassius,(1955). Roman history, translated by Earnest Cavary, Harvard University.
  18. Elton, H.(1996). Frontiers of the Roman Empire, Bloomington: University of Indiana Press.
  19. Gelzer, M.(1949). Pompeius, Munich.
  20. Grousset, R.(1947). Histoire de l’Arménie des origines à 1071, Paris.
  21. Herzfeld, E.(1920). Am Tor von Asien, Berlin.
  22. Hojte, Jakob Munk,(2009). Mithridates VI and the Pontic Kingdom (BLACK SEA STUDIES), Aarhus University Press and the authors.
  23. Isidore of Charax,(1969). Parthian Stations, trans. W. H. Schoff, Chicago.
  24. Josephus,(1969). Antiquiteis of the Jewes, translated Louis H Feldman, Harvard University.
  25. Justin,(1890). History Of World, Extracted From Trougus Pomoeius, translated by John Selby Watson.
  26. Keaveney, A.(1992).  Lucullus: a Life, London.
  27. Kidd,I. G.(1998). Posidonius, Volume II, The Commentary: (i) Testimonia and Fragments 1–149 & (ii) Fragments 150–293); Cambridge: Cambridge University Press.                                
  28. Lee, A. D.(1993).  Information and Frontiers: Roman Foreign Relations in Late Antiquity, Cambridge: Cambridge University Press.
  29. Magie, D.(1950). Roman Rule in Asia Minor to the End of the Third Century after Christ. Vol. 1: Text. Princeton, NJ.
  30. Manandian, H.(1963). Tigranes II et Rome, transl. H Thorossian, Lisbon. 
  31. McGing, B.(1984). ‘The date of the outbreak of the Third Mithridatic War’, Phoenix38, 12-18.
  32. McGing, B.(1986). The Foreign Policy of Mithridates VI Eupator King of Pontus, Leiden.
  33. Memnon, (2020). History of Heracleia, Retrieved 19 September from http://www.attalus.org/translate/memnon1.html
  34. Minns, E. H.(1915). “Parchments of the Parthian Period from Avroman in Kurdistan”, JHS 35.
  35. Plutarch, (1919). Plutarch Lives, ed and tr. B. Perrin, Loeb Classical Library.
  36. Posidonius of Apamea (1999). The Translation of the Fragments:Vol.1-3: Cambridge University Press.
  37. Salmon, E. T.(1962).  “The Cause of the Social War”, Pheonix Vol. 16.        
  38. Seager, R.(2002). Pompey the Great: a Political Biography, Oxford.
  39. Sherwin-White A. N.(1984). Roman Foreign Policy in the East: 168 BC to AD 1, Norman.
  40. Shore, F. B.(1993). Parthian Coins and History―Ten Dragons Against Rome, Pennsylvania.                                         
  41. Strabo,(1854-57). Strabo's Geography in three volumes as translated by H.C. Hamilton, ed. H.G. Bohn.
  42. Sullivan, R. D.(1990). Near Eastern Royalty and Rome, 100-30 BC, Toronto.
  43. Syme, Anatolica, (1995). Studies in Strabo, ed. by A. Birley, Oxford.
  44. Wheeler, R.E.(1952). ‘The Roman Frontier in Mesopotamia’, in Birley, The Congress of Roman Frontier Studies: 112–28.
  45. Will, E.(1967). Histoire politique du monde hellénistique (323-30 av. J.-C) II: Des Avènements d’Antiochos III et de Philippe V à la fin des Lagides, Nancy.
  46. Wirth, G.(1983). ‘Pompeius – Armenien – Parther. Mutmassungen zur Bewältigung einer Krisensituation’, BJ 183: 1-60.

 

مطالعات تاریخی جنگ
دوره 5، شماره 1 - شماره پیاپی 15
اردیبهشت 1400
صفحه 119-141

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار